اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی (مدیریت استرس و ارتباط موثر) بر بهبود سلامت روان دانش آموزان دختر سال سوم متوسطه دارای والد با سبک فرزندپروری استبدادی

هدف: هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی (مدیریت استرس و ارتباط موثر) بر بهبود سلامت روان دانش آموزان دختر سال سوم متوسطه دارای والد با سبک فرزندپروری استبدادی است. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر روش تحقیق نیمه آزمایشی و با طرح تحقیق پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر سال سوم متوسطه شهر سنندج که در نیمسال اول سال تحصیلی1390– 1389مشغول به تحصیل و دارای والد با سبک فرزندپروری استبدادی هستند، می باشد. در پژوهش حاضر از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده گردید، ابتدا با استفاده از پرسشنامه ابعاد رفتاری والدین (محیط خانواده) نوع سبک فرزندپروری والدین دانش آموزان مشخص و26 نفر از آنها که دارای والد مستبد بودند، به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (12) و گواه (14نفر) جایگزین شدند، سپس دو مهارت زندگی مدیریت استرس و ارتباط موثر در10جلسه 5/1 ساعته برای گروه آزمایش اجرا و از هر دو گروه پیش آزمون و پس آزمون (پرسشنامه سلامت عمومیghq-28) در قبل و بعد از اجرای جلسات گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماریt گروههای مستقل انجام گرفت. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که بین قبل و بعد از آموزش در ابعاد نشانه های بدنی و اضطراب و نمره کل سلامت روان دانش آموزان تفاوت معنی دار آماری وجود داشت ولی در دو بعد عملکرد اجتماعی و افسردگی این اختلاف معنادار نبود. نتیجه گیری: در دوره نوجوانی می توان با استفاده از آموزش مهارتهای زندگی میزان استرس و اضطراب دانش آموزان در معرض خطر را کم و به طور کلی سلامت روان آنها را ارتقا داد.